Pacyfizm jest niemal tak stary jak wojny. Pierwsze pisane wzmianki o nim pojawiły się już w starożytnej Grecji np. w komedii Arystofanesa, opisującego zmowę kobiet, które postanawiają odstawić swoich mężów od łoża, do czasu aż ci zawrą między sobą pokój.

Za pacyfistów uważa się wielu światowej sławy uczonych, filozofów i pisarzy, jak chociażby:

Hugo Grotius - holenderski uczony i dyplomata, który wprowadził w 1625 r. pojęcie prawa międzynarodowego
Erazm z Rotterdamu - renesansowy myśliciel, identyfikowany z ideą irenizmu
Immanuel Kant - niemiecki filozof, głoszący ideę wiecznego pokoju
Andrzej Frycz Modrzewski - polski utopista renesansowy

Pierwsze organizacje pacyfistyczne powstały w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii po zakończeniu krwawych wojen napoleońskich. W 2. połowie XIX w. odbywały się liczne międzynarodowe kongresy pacyfistyczne, m.in.: w 1843 r. w Londynie, w roku 1848 w Brukseli, w 1849 w Paryżu. W 1864 r. powstał Czerwony Krzyż. W 1895 A. Nobel ustanowił nagrodę pokojową.

Ruch pacyfistyczny doprowadził do zwołania haskich konferencji pokojowych w 1899 i 1907, których ustalenia miały ograniczyć okrucieństwa wojen. Dążenia do utrzymania pokoju znalazły także wyraz w powstaniu uniwersalnych międzynarodowych organizacji pokojowych - Ligi Narodów i Organizacji Narodów

Współcześnie pacyfizm jest kojarzony z ruchem hippisowskim, który w latach siedemdziesiątych XX wieku w USA, głównie pod wpływem prowadzonych przez Stany Zjednoczone walk na obszarze Dalekiego Wschodu propagował palenie książeczek wojskowych, odmawianie stawienia się do jednostek wojskowych i inne tego rodzaju bierne formy protestu.

Nieodłącznym symbolem pacyfistów tych czasów stała się tzw. pacyfka - znak pokoju, rozbrojenia nuklearnego, zaprojektowany najprawdopodobniej przez lub na zlecenie lorda Bertranda Russella. Symbol pokoju został zakazany w 1970 przez rząd RPA jako "anty-chrześcijański" i "pro-komunistyczny", jak na ironię - symbol ten był również zakazany w niektórych państwach komunistycznych. W środowiskach chrześcijańskich bywa interpretowany jako symbol kultu Szatana (jako złamany krzyż, lub też krzyż Nerona, na którym umierać miał jeden z apostołów Jezusa).

Na mocy swojej powojennej konstytucji Japonia zrzekła się uczestnictwa swoich sił zbrojnych w konfliktach międzynarodowych. Późniejsze poprawki dopuszczają jedynie możliwość użycia japońskich jednostek w misjach pokojowych lub stabilizacyjnych, jak teraz w Iraku. Obecnie rząd coraz głośniej nawołuje do zmiany ustawy zasadniczej, aby powiększyć zakres działania armii. Tymczasem wydaje się, że japońskie pacyfistycznie nastawione społeczeństwo jest temu przeciwne

Tymczasem pacyfa prawdopodobnie powstała z liter skrótu CND ustawionych jedna na drugiej (od Campaign for Nuclear Disarmament - kampania na rzecz rozbrojenia nuklerarnego), otoczonych okręgiem. Przypuszcza się także, że autor symbolu wzorował się na krzyżu celtyckim.

Obecnie symbol ten został pozbawiony w dużej mierze pierwotnego przekazu ideologicznego i został zdewaluowany do elementu stylistycznego w modzie młodzieżowej.