Międzynarodowy Czerwony Krzyż

Czerwony Krzyż (Red Cross) to międzynarodowa organizacja humanitarna i charytatywna, założona w 1863 z inicjatywy Szwajcara H. Dunanta, w celu niesienia pomocy rannym żołnierzom. Od 1988 Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Półksiężyca. Czerwony Krzyż obejmuje kilka organizacji: Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, Międzynarodową Federację Krajowych Towarzystw Czerwonego Krzyża, Czerwonego Półksiężyca oraz Czerwonego Lwa i Słońca, Stowarzyszenia Narodowe Czerwonego Krzyża. Jego symbolem od 1980 jest czerwony krzyż na białym tle (zamienione barwy Szwajcarii). Krzyż Genewski (jeden z najlepiej rozpoznawalnych znaków świata), utworzony z odwróconych barw związkowych Szwajcarii, narodził się na kongresie w Genewie w 1863 r. jako znak ochronny wojskowych służb medycznych, będący równocześnie symbolem organizacji. W krajach muzułmańskich zamiast czerwonego krzyża używany jest znak czerwonego półksiężyca, spełniający te same funkcje. Od 1980 r. zaprzestano używania znaku czerwonego lwa i słońca, ale też trwają dyskusje wokół ustanowienia nowego znaku. Za swe zasługi Czerwony Krzyż otrzymywał wielokrotnie Pokojową Nagrodę Nobla: w 1901 - dla jego twórcy Henriego Dunanta, a w 1917, 1944 i 1963 - dla Międzynarodowego CK, w 1963 także dla Ligi Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża. Liga Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża zrzesza krajowe organizacje z całego świata (występujące pod nazwą Czerwony Półksiężyc w krajach islamu, Czerwony Lew w Iranie, Czerwona Gwiazda w Izraelu). Jej dewizą jest per humanitatem ad pacem (przez humanitaryzm do pokoju). Prawo humanitarne jest podstawą i nakazem działania Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. Prawo to zawarte jest w Konwencjach Genewskich (I-1864, II-1906, III-1929, IV-1949, protokoły dodatkowe-1977).


Na zdjęciu Henry Dunant - założyciel Międzynarodowego Czerwonego Krzyża


ZASADY CZERWONEGO KRZYŻA

ZADANIA CZERWONEGO KRZYŻA

PCK